Water uit de kraan

‘Wij hebben het schoonste water van de wereld’, is een uitroep die je veelvuldig hoort. Het is dan ook niet vreemd dat je hier niet zo’n cultuur hebt van flessenwater, zoals in Spanje bijvoorbeeld waar veel chloor in het drinkwater zit. Daar weet je niet wat je ziet in de supermarkt, grote hoeveelheden enorme plastic flessen met allerlei soorten bronwater.

Hier kun je water gewoon uit de kraan drinken, toch? 

En ik woon bij het waterwingebied van de PWN, duinwater dus hier, dat is toch super schoon? Ja, dat dacht ik ja, maar niet dus… Een groot deel van het PWN water komt van het oppervlakte water uit het IJsselmeer. 40% Van het Nederlands drinkwater komt uit het oppervlakte water, 60% uit grondwater.

Kwaliteit drinkwater onder de maat!

In april kwam er een rapport uit van het RIVM waaruit blijkt dat de kwaliteit van het drinkwater deels onvoldoende is, door toedoen van menselijk handelen. De helft van de grondwaterwinningen voldoet nu niet, net als de kwaliteit van het oppervlaktewater. Het oppervlaktewater is vervuild met residuen van geneesmiddelen, insecticiden, biociden, cosmetica, brandvertragers en nanodeeltjes… Rioolwaterzuiveringsinstallaties kunnen deze stoffen nog niet goed verwijderen, waardoor ze in het milieu terecht komen en dus ook in bronnen van drinkwater. (Bron: RIVM)

Ons drinkwater wordt dus duurder o.a. dankzij het stijgende medicijn gebruik, want waterzuiveraars moeten steeds meer middelen inzetten om  het water toch schoon te krijgen. Volgens het RIVM stijgt het gebruik van geneesmiddelen in Nederland door de groei en vergrijzing van de bevolking. Dit geldt bijvoorbeeld voor hart- en vaatmiddelen en antidiabetica. (zie ook: Kennislink)

Meten is weten..

Waterzuiveraars testen hun water op verschillende stoffen. Enige tijd geleden kon je nog op internet staatjes vinden van het PWN met een overzicht van de in het water gevonden stoffen. Helaas kan ik die niet meer terugvinden. In totaal zijn er zo’n 60 stoffen waarop getest wordt, maar het RIVM heeft daarvan maar 33 stoffen aangewezen waarop getest moet worden en er zijn zo’n 1800 geregistreerde geneesmiddelen die mogelijk schadelijke stoffen bevatten!

Geen risico?

Uiteraard zegt het RIVM er meteen bij dat er geen gevaar is voor de volksgezondheid: de resterende concentraties zijn zeer laag en vallen binnen de norm. Nu geloof ik niet zo in die normen. Net als bij groenten en fruit waar je resten van pesticiden op terug kunt vinden, als het binnen de norm is, is het goed?? Norm of geen norm, het zijn gifstoffen die je binnen krijgt en alle beetjes bij elkaar maken toch een boel zeg maar. En die normen gaan uit van gemiddelden en van volwassenen. Voor kinderen is het al helemaal gauw te veel, daar die veel kleiner zijn natuurlijk en bovendien nog volop in ontwikkeling waarbij ze die gifstoffen maar slecht kunnen gebruiken.

Dus toch maar flessenwater?

Mwaw… nee! Die flessen zijn meestal van plastic (PET) waaruit allerlei stoffen als BPA kunnen lekken in je dan niet meer zo schone drinkwater. Bovendien is het een stuk duurder en onpraktisch, zeker met de grootte van de flessen in Nederland, die meestal niet groter dan 2 liter zijn.

Glas is dan wel vrij van giftstoffen, maar nog onpraktischer, want een stuk zwaarder, breekbaar en ook weer duurder. Pakken water hebben ook een plastic laagje aan de binnenkant of aluminium zoals Bar le Duc.

Bovendien stuitte ik op een onderzoek waaruit bleek dat in Frankrijk 20% van de flessenwaters vervuild is met pesticide- of medicijnresten en ik vermoed dat je zoiets ook naar Nederland kunt doortrekken. (Bron: The Guardian)

Update 25-7-2014:
En zie hier een Duits onderzoek naar flessenwater.